โครงงาน ราวตากผ้าอัตโนมัติ
ระดับ มัธยมศึกษาตอน ปลาย
ประเภท โครงงานสิ่งประดิษฐ์เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตและชุมชน
ผู้จัดทำ
ส.ณ ยุทธการ อุดมศรี
ส.ณ กฤษณ์ อุกฤษณ์
ส.ณ ธราธร กอสัมพันธ์
ส.ณ พิทยุต เถียรอ่ำ
อาจารย์ที่ปรึกษา:
นางสาวพนิดา เล้าประเสริฐ
นายพีรพัทร ตรงดี
นางสาวปวีณา จันทร์เพ็ง
สถานศึกษา :
โรงเรียนวัดไผ่ดำ แผนกสามัญศึกษา จังหวัดสิงห์บุรี
ความเป็นมา
ในปัจจุบันโลกมีการพัฒนาและมีความเจริญก้าวหน้ามากขึ้น ทำให้ผู้คนต้องแข่งขันกันในทุกด้าน บางคนใช้เวลาทำงานนอกบ้านมากจนไม่มีเวลาสำหรับการทำงานในบ้าน เช่น การทำความสะอาดบ้าน รวมไปถึงการทำความสะอาดเครื่องนุ่งห่ม ที่เป็นสิ่งจำเป็นที่เราต้องสวมใส่กันทุกวันซึ่งในเวลาที่เร่งรีบบางคนซักเสื้อผ้าแล้วตากทิ้งไว้ทั้งวัน แล้วออกจากบ้านไปทำงาน ถ้าเป็นในช่วงฤดูร้อนก็จะไม่เกิดปัญหาแต่อย่างใดแต่ถ้าเป็นในช่วงฤดูฝน เราจะไม่สามารถตากเสื้อผ้าทิ้งไว้ได้ตลอดทั้งวัน ในการตากผ้าแต่ละครั้งจึงต้องมีคนคอยเก็บเสื้อผ้าเมื่อผ้าแห้ง แต่เมื่อฝนตกก็ต้องรีบมาเก็บเสื้อผ้าและถ้าไม่มีใครอยู่บ้านผ้าที่ตากไว้ก็จะเปียกได้อีกทั้งการเลือกตากเสื้อผ้าไว้ในที่ร่มก็จะทำให้เสื้อผ้าเกิดเชื้อราและมีกลิ่นอับชื้นได้ปัญหาที่ทางคณะผู้จัดทำ พบคือ สามเณรที่พักจำวัดอยู่ภายในวัด และต้องเดินทางมาเรียนหนังสือที่โรงเรียนเลยไม่สามารถกลับไปเก็บผ้าได้เวลาฝนตก ทำให้จีวร สบง เครื่องนุ่งห่ม เปียก เกิดกลิ่นอับ ไม่สามารถนำมานุ่งห่มได้ จึงได้มีแนวคิดทำราวตากผ้าอัตโนมัติ ขึ้นมาใช้งาน โดยราวตากผ้าอัตโนมัติจะมีหลักการทำงานเมื่อมีฝนตกลงมาโดนที่หน้าสัมผัสของเซนเซอร์ตรวจจับน้ำฝน จะทำให้ราวตากผ้าทำงานเก็บผ้าที่ตากไว้เข้าที่ร่มและเมื่อฝนได้หยุดตกจะทำให้ราวตากผ้าอัตโนมัติ ได้ทำการนำผ้าที่ตากอยู่หรือผ้าที่ยังไม่แห้ง ออกมาตากใหม่ให้ผ้าที่ยังไม่แห้งนั้นแห้ง ซึ่งราวตากผ้าอัตนมัตินี้จะช่วยแบ่งเบาภาระงาน และช่วยอำนวยความสะดวกให้กับเราได้อีกอย่างหนึ่ง